بیانیۀ کمیته هماهنگی بین‌المللی احزاب و سازمان‌های انقلابی (ایکور)

روز 20 نوامبر، 1000 روز از حملۀ روسیه به اوکراین سپری شد. این جنگ نه تنها به جمعیت اوکراین، بلکه به آن بخشی از مردم اوکراین که به طور دائم در فدراسیون روسیه اقامت دارند، خسارت زیادی وارد کرد.

اوکراینی‌ها که به مدت چندین قرن، تحت ستم دیکتاتوری زمین‌داران و تزاریسم قرار داشتند و از گرسنگی و کمبود زمین رنج می‌بردند، در جستجوی زمین و آزادی محل سکونت خود را ترک کردند. این‌گونه بود که جماعت‌های عظیمی از اوکراینی‌ها به وجود آمدند.

از اواخر دهۀ 2000، جنبش فرهنگی ملی اوکراین در فدراسیون روسیه با سرکوب سیستماتیک مقامات دولتی مواجه شده است.

از بیش از سی خودمدیریتی و سازمان فرهنگی اوکراینی که در پایان دهۀ 2010 وجود داشت، تنها تعداد کمی فعالانه به کار خود ادامه می‌دهند که اکثر آن‌ها هم صرفاً به دلیل وفاداری کامل به مقامات دولتی وجود دارند.

در سال 2024، دولت روسیه لایحه‌ای را برای محکوم کردن همکاری با اوکراین ارائه کرد که به وضع قواعدی برای فعالیت مراکز اطلاعاتی و فرهنگی می‌پرداخت. این تصمیم ضربۀ نهایی را به مرکز ملی فرهنگی اوکراین در مسکو وارد کرد که یکی از آخرین مراکز قانونی فرهنگ اوکراین در پایتخت روسیه به شمار می‌رفت. فعالانی که تلاش کردند برای حفظ فرهنگ و هویت اوکراینی به کار خود ادامه دهند در معرض تهدید دائمی بازداشت، جریمه یا سایر اقدامات سرکوبگرانه قرار دارند.

در این شرایط، سازمان‌های عضو ایکور درخواست می‌کنند:

توده‌های جهان را فرامی‌خوانیم:

از نگرانی‌های مشروع اوکراینی‌های ستم‌دیده در روسیه حمایت کنید!

درخواست از فدراسیون روسیه:

اقدامات سرکوبگرانه علیه خودمدیریتی‌ها و جوامع ملی-فرهنگی اوکراین متوقف شود، و تصمیمات مبنی بر انحلال سازمان‌هایی که فعالیت آن‌ها بر اساس اتهامات با انگیزۀ سیاسی خاتمه یافته لغو شود.

درخواست از اوکراین:

از اوکراینی‌های ساکن در فدراسیون روسیه حمایت فعال به عمل آورید!

درخواست از اتحادیۀ اروپا:

برنامه‌های حمایتی برای دیاسپورای اوکراینی در روسیه را گسترش دهید!

ایکور در معنایی ضد فاشیستی با هرگونه سرکوب ناسیونالیستی فرهنگ روسیه در اوکراین هم مخالف است.

زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری!

امضاکنندگان (تا 6 ژانویۀ 2025. احتمال افزایش امضاها وجود دارد):

۱- سازمان انقلابی کنگو (ORC)، جمهوری دموکراتیک کنگو

۲- اتحادیۀ توده‌های کامرون – بیانیۀ ملی برای استقرار دموکراسی

3- حزب سوسیالیست بنگلادش (SPB)

4- جبهۀ متحد انقلابی نپال (RUFN)

5- حزب کمونیست استرالیا (مارکسیست-لنینیست) (CPA/ML)

6- گروه کمونیست‌های انقلابی گووۀ سرخ (GKR Krasnyj Klin)، بلاروس

7- حزب کار (بوسنی و هرزگوین) (PR-ByH)

8- سازمان کمونیستی لوکزامبورگ (KOL)

9- شفق سرخ (RM)، هلند

10- حزب مائوئیست روسیه (RMP)

11- گروه مارکسیست-لنینیست سوئیس (MLGS)

12- شورای هماهنگی جنبش طبقۀ کارگر (KSRD)، اوکراین

13- اتحادیۀ مائوئیست‌های اورال (UMU)

14- حزب کمونیست پاراگوئه (مستقل) (PCP (independiente))

15- حزب کمونیست (مارکسیست-لنینیست) (PC (ML))، جمهوری دومینیکن

16- مرکز اتحادیۀ سوسیالیستی هند (کمونیست) (SUCI (C))

17- حزب خلق چین برای دفاع از مائو تسه تونگ (CPPDM)

18- کمونیست‌های چینی (CC (MLM))

19. NCP (Mashal) Nepal Communist Party (Mashal)